– Park Tadeusza Różewicza


Park Tadeusza Różewicza

Inne nazwy:

Górka Friebego

Park przy ul. Sztabowej

Nazwa niemiecka:

Etablissement Friebeberg

Czas powstania:

1822

Atrakcje charakterystyczne dla obiektu:

płyta taneczna z napisem "RÓNAI-DIELE"

relikt dawnej ścieżki parkowej

schron przeciwlotniczy z okresu II wojny światowej

wybieg dla psów

scena, amfiteatr

stanowisko archeologiczne

relikty

rabaty kwiatowe

wybieg dla psów

osobliwość dendrologiczna

Mała architektura:

relikt dawnej ścieżki parkowej

Obiekt znajduje się w kategoriach:


Wizytówka

Obecny park Tadeusza Różewicza na przełomie XIX wieku i XX wieku był częścią jednego z najmodniejszych i najbardziej eleganckich założeń rozrywkowo-rekreacyjnych ówczesnego Wrocławia. Nosił nazwę Etablissement Friebeberg.

W 2021 roku dzięki staraniom przedstawicieli Rady Osiedla Powstańców Śląskich w ramach Funduszu Osiedlowego park poddano kompleksowej rewaloryzacji. Najważniejszym i unikatowym elementem założenia jest odrestaurowana, płyta taneczna wykonana z lastriko, która stała się miejscem osiedlowych potańcówek i kameralnych koncertów muzycznych. Tym samym tradycja funkcji rozrywkowej w obrębie założenia przetrwała kolejne okresy, od czasów niemieckiego etablissement, poprzez powojenne koncerty organizowane przez sąsiadującą jednostkę wojskową do teraz. Drugim charakterystycznym elementem parku jest jeden z pierwszych we Wrocławiu wybiegów dla psów. Właściciele i sympatycy czworonogów mogą znaleźć dla swoich ulubieńców liczne atrakcje i przeszkody w stylu agility, tj. tyczki do slalomu, równoważnie, tunele, płotki do przeskoków czy naturalne kłody.




Twórca:

August Friebe (1800-1861)

Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck (1776-1858)

ISBA Grupa Projektowa s.c. J. Styrylska, T. Boniecki

PROMART Pracownia Projektowa W. Trytko

„Zielony Ogród” T. Nowosad

Czas przekształceń:

1856

1866

1873

1922

1945

2008

2017

2019

Ochrona konserwatorska:

Historyczny układ urbanistyczny dzielnicy Południe

Stanowiska archeologiczne o powierzchni powyżej 1 ha

Obiekty nowożytnej Twierdzy Wrocław




Galeria


Historia

Park przy ul. Sztabowej w II połowie XIX wieku i pierwszych dekadach XX wieku, był częścią jednego z najważniejszych założeń rozrywkowo-rekreacyjnych Wrocławia. Funkcjonował pod nazwą Etablissement Friebeberg (pol. Górka Friebego). Kompleks otwarto w 1854 roku, z inicjatywy Augusta Friebego, właściciela browaru Słodownia Pańska, wieloletniego dzierżawcy Piwnicy Świdnickiej. Friebeberg był stworzony z rozmachem. Okazały budynek restauracyjny posiadał wielką salę gastronomiczno-koncertową, punkt widokowy, dużą chłodnię oraz skład beczek. Na terenie Etablissement Friebeberg organizowano kilkakrotnie wystawy rzemieślniczo-przemysłowe oraz festiwale śpiewacze i konkursy gimnastyczne. Całość uzupełniał pięciohektarowy ogród z kolumnadami, neoklasycystycznymi rzeźbami, muszlą koncertową oraz elektrycznym oświetleniem. Aranżację przestrzeni zaprojektował Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck. Obok głównego budynku znajdowała się rotunda, w której prezentowano „Panoramę bitwy pod Spichern” (obiekt podobny do dzisiejszej ekspozycji Panoramy Racławickiej).

Frieberberg istniał do 1945 roku, kiedy wskutek uszkodzeń wojennych został rozebrany. Ostatnie pozostałości hali zostały usunięte podczas realizacji budynku Rondo Verona. W latach powojennych na terenie ogrodu urządzono park miejski, w którym odbywały się wieczorki taneczne przy akompaniamencie zespołów wojskowych z pobliskiej jednostki. Jedynym, prawie w całości zachowanym elementem dawnego zagospodarowania jest lastrikowa płyta taneczna, w której centrum znajduje się czerwony napis „RÓNAI-DIELE”, wydzielony od reszty płyty czerwoną ramką. Do lat 60. na terenie parku funkcjonowała także fontanna z przedwojennego założenia. Na przełomie XX i XXI wieku, część parku przylegającą do ul. Powstańców Śląskich zabudowano współczesnym apartamentowcem.

Kolejne lata to okres stopniowej degradacji infrastruktury parkowej, pogłębionej dodatkowo stratami w drzewostanie w wyniku wichur w latach 2005 i 2015. Trend udało się odwrócić w 2017 roku, kiedy dzięki głosom mieszkańców w parku powstał wybieg dla psów. Stało się to impulsem dla Rady Osiedla Powstańców Śląskich do walki o dalszą poprawę stanu parku. W 2019 roku w ramach Programu Inicjatyw Rad Osiedli zrealizowano część oświetlenia parkowego.

Obecne zagospodarowanie terenu jest efektem projektu zrealizowanego w 2021 roku ze środków Funduszu Osiedlowego. Wykonano alejki spacerowe, zamontowano elementy małej architektury, uzupełniono kompozycję roślin, a starsze okazy wypielęgnowano. Pracom konserwatorskim poddano płytę taneczną. Proces rewitalizacji parku zwieńczyło nadanie mu imienia Tadeusza Różewicza w 2021 roku, co było związane z obchodami roku poety.

Funkcje historyczne

ogrody przy etablissement

funkcje estetyczne

funkcje rekreacyjne

funkcje reprezentacyjne

funkcje rozrywkowe

funkcje gastronomiczne

ogrody przy budynku gastronomiczno-koncertowym

Funkcje obecne

miejsce festynów osiedlowych

miejsce wydarzeń artystycznych

funkcje edukacyjne

funkcje estetyczne

funkcje historyczne

funkcje komunikacyjne

funkcje przyrodnicze

funkcje rozrywkowe


Kompozycja

Założenie zlokalizowane jest na południu Wrocławia, w dzielnicy Krzyki, w narożniku ul. Sztabowej i ul. Powstańców Śląskich. Wschodnią granicę stanowi zabudowa apartamentowców Rondo Verona, która oddziela park od ronda Powstańców Śląskich. Zachodnią granicę wyznacza droga wewnętrzna z dojazdem do garaży. Od północy teren sąsiaduje z zabudową willową, która oddziela założenie od ul. B. Pretficza.

Historycznie ogród, który towarzyszył Etablissement Friebeberg podzielony był na dwie części. Pierwsza, regularna posiadała szachownicowy boskiet obsadzony głównie lipami - łączyła główny budynek z pijalnią zlokalizowaną w pn.-zach. części założenia. Część krajobrazowa (swobodna) położona była wzdłuż obecnej ul. B. Pretficza. W późniejszym okresie umieszczono tutaj kamień poświęcony królowi Wilhelmowi I. Wzdłuż głównej alei ustawiono barokowe rzeźby, a między drzewami stoły dla gości. W wyniku powojennych przekształceń teren ogrodu w dużej części został zabudowany, a jego powierzchnia zmniejszyła się do około 1 hektara.

Obecna kompozycja parku została utrzymana w stylu krajobrazowym. Blisko 1/3 powierzchni obejmuje ogrodzony wybieg dla psów, który funkcjonalnie i kompozycyjnie zdominował przestrzeń parkową. Z uwagi na niewielki rozmiar założenia park w ostatnich latach uzupełniany był przede wszystkim o ścieżki i małą architekturę. Celowo nie wprowadza się dodatkowych obiektów takich, jak place zabaw czy siłownie terenowe, co mogłoby zdominować to kameralne miejsce. Główny ciąg komunikacyjny stanowi meandrująca ścieżka przecinająca ukośnie park z południowego-zachodu na północny-wschód.

Nasadzenia roślin zakomponowano w sposób swobodny na zasadzie dopełnienia istniejącej kompozycji zieleni. Krzewy nasadzono głównie obwodowo, aby stworzyć ramy okalające park, oddzielić teren od ul. Sztabowej oraz przesłonić ściany istniejących garaży, kontener i skryć wybieg dla psów.

W centralnej części założenia, znajduje się przedwojenna płyta taneczna. Rozmieszczenie w parku elementów małej architektury zaplanowano w sposób uzupełniający przestrzeń. Z dawnej kompozycji obok płyty tanecznej czytelne są również niektóre elementy tj. fragment historycznej nawierzchni, słupy latarni oraz regularnie nasadzone platany.



Przyroda

Park charakteryzuje wielogatunkowy oraz wielopiętrowy skład roślinności. Wśród drzew występują głównie gatunki liściaste: klony, lipy, platany, kasztanowce, jesiony, klony-jawory, dęby, wiązy, graby i robinie. W północno-zachodniej części parku rośnie szpaler świerków pospolitych. Zieleń niższa i krzewy występują w układzie szpalerowym oraz żywopłotowym, jako pas zieleni izolacyjnej od strony sąsiadujących działek.

W ramach rewaloryzacji parku przeprowadzonej w latach 2017-2021 posadzono różnorodne gatunki drzew i krzewów. Zastosowano rośliny, które miały zdobić miejsce ale też szybko rosnąć zapewniając efekt wizualny. Wprowadzono nasadzenia krzewów ozdobnych, kwitnących w okresie wiosennym (dereń, forsycja, mahonia, złotokap), latem (żylistek, tawuła, hortensja, jaśminowiec, lilak, krzewuszka), ale też roślin przebarwiających się atrakcyjnie i owocujących w okresie jesiennym (kalina, śnieguliczka). Szczególną uwagę zwracają nasadzenia róż w odmianie marathon oraz laurowiśni wschodniej. Wzdłuż południowo-wschodniego ogrodzenia parku posadzono dużych rozmiarów cisy pospolite, które z czasem stworzą szpaler zieleni izolującej park od ulicy oraz zabudowy mieszkalnej. Wśród posadzonych drzew wymienić można gatunki tj. klon czerwony, lipa drobnolistna, robinia akacjowa. Ściany kontenera skryto za zieloną ścianą trejażu po którym wspinają się pnącza bluszczu pospolitego.



Inwestycje

W latach 2017-2021 dzięki staraniom Rady Osiedla Powstańców Śląskich park przy ul. Sztabowej poddano kilkuetapowej rewaloryzacji. W 2017 roku w ramach akcji pt. „Pies w wielkim mieście" organizowanej przez Gazetę Wyborczą oraz Urząd Miejski wykonano jeden z pierwszych we Wrocławiu zorganizowany wybieg dla psów. W 2019 roku dzięki środkom z Programu Inicjatyw Rad Osiedli (PIRO) wykonano część oświetlenia parkowego (7 szt. lamp oraz szafkę rozdzielczo-sterowniczą). Ostatnim etapem prac zrealizowanym w 2021 roku ze środków Osiedla Powstańców Śląskich w ramach Funduszu Osiedlowego (FRODO), był remont i zagospodarowanie terenu, które obejmowało m.in. nowe ścieżki, rewitalizację płyty tanecznej, wyposażenie terenu w elementy małej architektury (ławki parkowe, kosze na śmieci, maszty stalowe, kontener magazynowy), wykonanie przyłącza dla imprez plenerowych, gospodarkę drzewostanem oraz nowe nasadzenia zieleni.

Przyjęte rozwiązania projektowe skoncentrowano na remoncie i uzupełnieniu infrastruktury parkowej tak, aby park odpowiadał współczesnym potrzebom osiedla, z jednoczesnym zachowaniem względów konserwatorskich dawnego założenia zieleni.

Układ komunikacyjny tworzą ścieżki piesze o nawierzchni żwirowej utwardzonej, ograniczone obrzeżem z dwóch rzędów kostki betonowej. Ich przebieg wytyczono po istniejących przedeptach. Wzdłuż ścieżek wykonano placyki z kostki betonowej, w których usytuowano ławki parkowe. W projektowany układ komunikacji, wkomponowano fragment historycznej nawierzchni z betonowych płyt chodnikowych wraz z obrzeżami, które tworzą dodatkowe, równoległe pasy ruchu. W sąsiedztwie zamontowano również żelbetowy słup dawnej latarni parkowej. Ekspozycja miała na celu nawiązanie do historii miejsca. W celu zabezpieczenia systemu korzeniowego drzew rosnących przy ścieżce parkowej w trakcie inwestycji, przyjęto rozwiązania ochronne polegające na odcinkowym zastosowaniu krat typu wema, które wypełniono luźną nawierzchnią, aby uniknąć nadmiernego zagęszczenia ziemi i rosnących w niej korzeni. Północne wejście do parku z uwagi na spore różnice wysokości terenu, wykonano z kostki betonowej z zastosowaniem lokalnych odcinków palisady oporowej.

Dawną płytę taneczną poddano zabiegom konserwatorskim uzupełniając ubytki. Konserwacja miała na celu jej zabezpieczenie przed dalszą degradacją. Wykorzystano analogiczną, jak pierwotnie, technologię polegającą na barwieniu w masie czerwonego i szarego lastriko, które tworzy wierzchnią warstwę dekoracyjną. Wzorowano się na dostępnych materiałach archiwalnych oraz programie konserwatorskim. Wszystkie próbki kruszywa, kolorystykę pigmentacji zaprawy, zakres oraz głębokość szlifowania powierzchni uzgadniano z konserwatorem zabytków. Obok płyty usytuowano podziemny punkt poboru energii oraz stalowe maszty w formie kratownic, które zapewniają możliwość instalacji nagłośnienia i reflektorów dla imprez plenerowych. Park został oświetlony nowymi lampami z zastosowaniem energooszczędnych źródeł LED. Przy ścieżce we wschodniej części założenia zamontowano systemowy kontener, który służy organizatorom wydarzeń kulturalnych, jako podręczny magazyn do przechowywania sprzętów. Obiekt pokryto ażurową konstrukcją z elementów drewnianych, siatką stalową oraz obsadzono pnączem. Nawierzchnię ścieżki przy kontenerze wykonano z ekokraty przepuszczalnej dla wody deszczowej.

W zachodniej części parku usytuowany jest wybieg dla psów. W przestrzeni wydzielonej panelowym ogrodzeniem oraz śluzami wejściowymi, zrealizowano szereg urządzeń w stylu agility takich, jak: tyczki do slalomu, równoważnia, tunel, opony do przeskoków, płotki i naturalne kłody. Przez centrum wybiegu poprowadzono meandrującą ścieżkę, przy której ustawiono ławki, kosze na śmieci oraz tablice informacyjne. Nawierzchnię wybiegu wykonano z piasku z uwzględnieniem istniejącej zieleni. W całym parku rozmieszczono elementy małej architektury (ławki parkowe i kosze na śmieci). Nasadzenia roślin dostosowano do swobodnego układu kompozycji, istniejącego siedliska, wspierając bioróżnorodność i zastany dobór gatunkowy. Przy wejściu od strony ul. Sztabowej Zarząd Osiedla zamontował tablicę informacyjną z historią parku oraz nazwą nowego patrona.

Zaprojektowano również toaletę systemową, której powstanie zależne jest od dostępności środków.

Inwestorem wszystkich prac był Zarząd Zieleni Miejskiej. Autorzy projektów: Pracownia PROMART W. Trytko, Zielony Ogród T. Nowosad (zagospodarowanie i oświetlenie), ISBA Grupa Projektowa J. Styrylska (wybieg dla psów). Koszt zagospodarowania parku wraz z oświetleniem wynosił ok. 560 tys. zł. Wykonawcą prac były firmy: Tribud T. Bogacz (zagospodarowanie parku), Park-M (wybieg dla psów), FutureCode M. Zynek (oświetlenie).


Architektura

Historycznie założenie zieleni było elementem etablissement Friebeberg, założonego przez browarnika Augusta Friebego. Nieistniejący obecnie budynek usytuowany w narożniku ulic Sztabowej i Powstańców Śląskich, powstał w 1856 roku według projektu H. F. Waessemana. Okazały, dwukondygnacyjny obiekt łączył cechy stylu willowego z tzw. stylem arkadowym. Cztery narożniki zwieńczone były wieżami, a reprezentacyjny portyk krył wejście główne od strony ul. Sztabowej. Mieścił salę gastronomiczno-koncertową. W 1922 roku budynek przebudowano w stylu art déco wg projektu H. Jaretzkiego, umieszczając w nim teatrzyk Bonbonnière oraz restaurację. Główny budynek założenia został zburzony w 1945 roku. Na jego miejscu stanął w 2009 roku apartamentowiec Rondo Verona, który funkcjonalnie nie jest związany z parkiem, ale pozostaje z nim w związku kompozycyjnym. Projektantem budynku było wrocławskie Biuro Projektów i Realizacji Zbigniewa Walasa. Obiekt wpisuje się w otaczającą zabudowę, tworząc nieprzerwaną pierzeję od ul. J. Pretficza do ul. Sztabowej. Budynek składa się z trzech części zróżnicowanych wysokością. Elewacje z materiałów wysokiej jakości m.in. drewna iroko i marmuru. Na elewacjach podkreślono siatkę podziałów międzyokiennych. Na poziomie parteru i piętra zastosowano duże szklane witryny, a na wyższych kondygnacjach zaprojektowano galerie i balkony. Rytmiczny charakter elewacji wzbogacają kilkupiętrowe wykusze i dwie klatki schodowe w postaci półokrągłych pseudoryzalitów. Projekt zdobył 3 nagrodę w kategorii „Budynek mieszkalny wielorodzinny” w konkursie „Piękny Wrocław 2009”.


Obiekty niezachowane

Etablissement Friebeberg

rotunda panoramy bitwy pod Spichern- Rotunde mit Panorama des Schlacht bei Spichern

muszla koncertowa

główna aleja z rzeźbami

Bar Bonbonnière- Bar Bonbonnière

pagórek z fontanną i kopuła wymurowaną z kamieni opartą na wspornikach

kolumna zwycięstwa z figurą Victorii- Friebe Säule

kamień pamiątkowy cesarza Wilhelma I- Kaiser Wilhelm Stein

neoklasycystyczne rzeźby w stylu barokowym

Obiekty zachowane

płyta taneczna z napisem "RÓNAI-DIELE"


Inne

Park przy ul. Sztabowej zlokalizowany jest w obszarze historycznego układu urbanistycznego dzielnicy Południe, ujętego w gminnej ewidencji zabytków, wobec czego podlega ochronie konserwatorskiej. Obiekt położony jest na terenie intensywnego osadnictwa pradziejowego, średniowiecznego i nowożytnego, w obszarze strefy konserwatorskiej zabytków archeologicznych oraz na terenie archiwalnego stanowiska nr 12 (ślad osadnictwa z neolitu, cmentarzysko z neolitu i epoki brązu), w związku z tym w trakcie inwestycji podlegał badaniom archeologicznym.

Napis na płycie tanecznej „RÓNAI-DIELE” oznacza halę Ronaia. Artur Ronai prowadził bar Bonbonnière, który znajdował się w kompleksie Etablissement Friebeberg.

W 2021 roku konsultacjom społecznym poddano projekt uchwały Rady Miejskiej Wrocławia w sprawie nadania parkowi nazwy Tadeusza Różewicza, co było związane z ogólnopolskimi obchodami setnej rocznicy urodzin wybitnego polskiego poety, dramaturga, prozaika i scenarzysty. Poeta od 1968 roku, aż do śmierci w 2014 roku mieszkał we Wrocławiu.

Park jest miejscem cyklicznych spotkań i imprez organizowanych przez Zarząd Osiedla Powstańców Śląskich tj. zabawy taneczne, pikniki, pchli targ, warsztaty, święto dyni i inne. Odrestaurowana płyta taneczna stała się miejscem osiedlowych potańcówek i kameralnych koncertów muzycznych.


Otoczenie

Rondo Powstańców Śląskich- Kaiser Wilhelm Platz, Reichspräsidenten Platz, Hindenburg Platz

apartamentowiec Rondo Verona

Ulice graniczne

ul. Sztabowa

ul. Powstańców Śląskich

ul. Bernarda Pretficza

Określenia stylistyczne i kompozycyjne

ogrody przy etablissement

sztuka ogrodowa XIX w.

park publiczny

styl krajobrazowy


Logotypy

Back to top

Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close