Ogród Japoński we Wrocławiu to miejsce z bogatą symboliką i historią, a spacer po nim ma przynieść nowe doznania i ukojenie.
Z założenia jest ogrodem kontemplacyjnym i spacerowym ze ścieżką prowadzącą kolejno po elementach wodnych, pawilonie ceremonii picia herbaty oraz innych altanach i mostkach, z których rozpościera się zawsze ciekawy widok na drobiazgowo zaplanowany krajobraz. Pierwszy ogród w tym miejscu powstał już w 1913 roku w ramach Wystawy Stulecia, a ten, który możemy oglądać w tej chwili, oddany został dla publiczności 1999 roku po renowacji niemalże całkowitych zniszczeń spowodowanych przez „powódź stulecia” w 1997 roku.
HAKU KOEN – „biało-czerwony”, tak w maju 1997 roku nazwano Ogród Japoński we Wrocławiu, nawiązując do kolorów flag polskiej i japońskiej. Ta nazwa symbolizuje także polsko-japońską współpracę przy rekonstrukcji ogrodu.
Wrocławski Ogród Japoński założono w roku 1913 wokół dawnego stawu Ludwiga Theodora Moritza-Eichborna jako jedną z ekspozycji Wystawy Sztuki Ogrodowej w ramach Wystawy Stulecia. Z tamtego okresu nie zachowało się wiele. Obecny ogród ma inny kształt, jest większy, a linia brzegowa stawu dopasowana jest do słowa „przyjaźń” zapisanego japońskimi znakami.
Projekt renowacji ogrodu opracowano w 1995 r. pod kierunkiem prof. Ikui Nishikawy z Tokio, a następnie przy współpracy ambasady Japonii przeprowadzono prace przywracające ogrodowi japońskiemu jego pierwotny charakter. W ogrodzie znajduje się niezwykle cenne zabytkowe wyposażenie – oryginalne kamienne latarnie i misy do rytualnego obmywania rąk z XVIII i XIX wieku – które udało się pozyskać od partnera japońskiego. Istniejące ścieżki i strumienie zostały zbudowane przez specjalistów z miasta Nagoya w Japonii i ogrodników z Wrocławia zgodnie z zasadami sztuki budowy ogrodów japońskich.
Bogata dendroflora ogrodu liczy około 200 gatunków i odmian drzew i krzewów. Część okazów pochodzi z okresu przedwojennego, np. okazałe 200-letnie rodzime dęby, wiekowe cisy, różaneczniki katawbijskie i azalie pontyjskie. Spośród blisko 100 gatunków roślin z Dalekiego Wschodu i szczególnie z Japonii na uwagę zasługują: